Hoef je ons niet te vertellen

We zijn met vakantie geweest, dus even geen blogs geschreven….maar we nemen de pen weer op.

Ik las over een onderzoek van psychologen van de Carnegie Mellon University, waarbij het leervermogen van kleuters getest werd in een rijk versierd klaslokaal, en in een kaal klaslokaal. Uit de uitslag bleek dat de kinderen in het kale klaslokaal veel beter presteerden. Dit kwam omdat ze niet werden afgeleid door alle versieringen die in de klas hingen.

Nu is het altijd lastig om de juiste conclusies te trekken na een onderzoek, want andere factoren kunnen natuurlijk ook van invloed zijn, maar ik sta hier niet van te kijken. Ik herken het namelijk bij mezelf: in een prikkelarme ruimte kan ik veel beter werken dan in een omgeving met allerlei afleiding.

Eigenlijk past dit onderzoek ook heel goed bij wat we in onze workshops vaak vertellen: houdt rekening met de invloed van prikkels in het onderwijs! Dat kunnen allerlei prikkels zijn, geluiden, kleuren, geuren… Voor mensen met autisme (in ieder geval voor verreweg de meesten) geldt dat ze heel veel last hebben hiervan. Zonder deze prikkels zijn ze veel beter in staat om te functioneren, ze kunnen veel beter opletten en leren, zijn minder vermoeid. Dit komt deels doordat het veel lastiger is om prikkels te filteren.

(Veel) minder prikkels heeft dus tot gevolg beter presteren! Dit kost niets extra aan begeleiding op scholen!

En  dan is het helemaal mooi als je over zo’n onderzoek leest, waaruit blijkt dat iedereen beter gaat presteren als je minder wordt blootgesteld aan allerlei prikkels.

Dit is wat wij ook vaak zeggen, sommige maatregelen die je neemt om mensen met autisme beter te laten functioneren in het onderwijs, komen ook mensen zonder autisme ten goede!

Fijne week gewenst,

Karen